<strong>“Dankzij de buitengewone algemene mobilisatie kunnen we Oekraïense vluchtelingen helpen” Interview met Rafal Witkwoksi (UAM).</strong>
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duis porttitor odio libero, vel eleifend dui convallis sit amet. Quisque vitae eros sit amet turpis varius facilisis. Suspendisse efficitur dolor dapibus dignissim auctor. In consectetur mauris porttitor eleifend consectetur. Donec laoreet mauris quis lacus condimentum finibus.


Polen, dat aan Oekraïne grenst, loopt voorop bij de opvang van vluchtelingen die de oorlog ontvluchten. In Poznan, het westen van het land, onderneemt ook de Adam-Mickiewicz Universiteit (UAM), medelid van de EPICUR-alliantie, actie. Eind april werden 250 plaatsen toegevoegd voor Oekraïense studenten, met vrijstelling van inschrijvings- en verblijfskosten, verklaart Rafal Witkowski, vice-rector internationale samenwerking en hoofd van het EPICUR-project aan de universiteit van Poznan.


Kunt u ten eerste uitleggen welke betrekkingen de Adam Mickiewicz Universiteit in Poznań had met Oekraïne (en de universitaire gemeenschap) vóór de oorlog?

De betrekkingen tussen de Adam Mickiewicz Universiteit en verschillende Oekraïense universiteiten hebben een zeer lange traditie. In de periode tussen de Eerste en de Tweede Wereldoorlog (1919-1939), toen de grenzen van de Republiek Polen verschilden, onderhield de universiteit in Poznan nauwe contacten met de universiteit in Lviv, die toen binnen de grenzen van de Poolse staat lag. Het besef van deze contacten is tot op heden blijven bestaan. Even levendig waren de contacten tussen Poznan en Charkov en Kiev in de negentiende eeuw. Vooral veel Polen studeerden aan de universiteit van Charkov en veel Poolse professoren gaven er les. In de jaren zestig. De toenmalige autoriteiten van de universiteit in Poznan legden nauwe contacten met de universiteit in Kharkiv, wat een uitbreiding was van de samenwerking tussen de twee zustersteden.

Na de val van het communisme in Polen en Oekraïne begon een nieuw hoofdstuk in de wederzijdse contacten. Onze samenlevingen begonnen nieuwe pro-Europese elites op te bouwen, waardoor samenwerking tussen universiteiten zeer belangrijk werd. De UAM begon een samenwerking met bijna 20 Oekraïense universiteiten, van de grootste in Kyiv en Kharkiv en Lviv tot kleinere in Humań, Lutsk, Drohobych, Vinnitsa, Perejaslav, Odessa, enz.

De impuls voor het aanhalen van de banden met Oekraïne kwam voort uit de nasleep van de Russische annexatie van de Krim en de Oekraïens-Russische oorlog in 2014. In die tijd kwam een grote groep vluchtelingen uit Oekraïne naar Polen die de door Rusland in beslag genomen oostelijke gebieden moesten verlaten. Ze konden nergens naar terugkeren, dus zochten ze een nieuw leven in Polen. Velen van hen vestigden zich in Poznan, een zeer dynamische, moderne en zich snel ontwikkelende stad. Hele Oekraïense families kwamen naar Poznan en vestigden zich, en de Oekraïners werden al snel de grootste etnische minderheid in onze stad. De Oekraïense taal werd vrijwel overal hoorbaar, opschriften in het Oekraïens verschenen op posters, flyers, openbaar vervoer en geldautomaten. Aangezien onze talen erg op elkaar lijken (hoewel we verschillende alfabetten gebruiken), en ook mentaal gezien Polen en Oekraïners erg op elkaar lijken, vond de integratie snel plaats. Voor de oorlog studeerden ongeveer 600 studenten met Oekraïense paspoorten, afkomstig uit Oekraïense families in Oekraïne en Polen, aan de UAM. Zij vormden de grootste groep buitenlandse studenten.

De samenwerking met Oekraïense universiteiten heeft zich zeer goed ontwikkeld dankzij talrijke programma’s die financieel worden gesteund door Poolse en Oekraïense staats- en lokale autoriteiten. De UAM richtte Poolse onderwijscentra op aan verschillende universiteiten (bijv. in Humań en Drohobycz), we voerden gezamenlijk wetenschappelijk onderzoek uit (archeologie, biologie, taalkunde), gezamenlijke studies (bachelorstudies, Oosterse studies, politieke wetenschappen, rechten), zomercursussen, enz.

Hoe reageerde u en wat waren de eerste beslissingen die u nam toen de oorlog uitbrak?

De eerste reacties direct na het uitbreken van de oorlog waren zeer emotioneel, omdat veel van onze vrienden onder de Russische bommen aan de dood waren blootgesteld. Bovendien hadden velen van ons Oekraïne bezocht en herkenden zij de foto’s van het centrum van Kiev, Kharkiv of Odessa. Nu zijn deze plaatsen een slagveld geworden, en de eerste mensen sterven…

De overgrote meerderheid van de Oekraïense studenten aan de UAM vroeg om hulp bij het overbrengen van hun familie naar Polen. Na het oversteken van de grens konden vluchtelingen uit Oekraïne gratis met treinen door Polen reizen, want veel van onze studenten en docenten gingen de grens over om hun vrienden en geliefden op te halen. Eenmaal in Poznań aangekomen, vonden velen van hen onderdak in onze slaapzalen en andere faciliteiten in Poznań en daarbuiten. In totaal hebben we ca. 250 plaatsen voor vluchtelingen. De kosten van hun verblijf worden sinds het begin van de oorlog gedekt door UAM.

Om de Oekraïense studenten te helpen, die nu vaak voor andere familieleden moeten zorgen, hebben wij besloten de slaapzaalkosten kwijt te schelden en hun financiële steun te verlenen. Dit geldt zowel voor studenten van de volledige cyclus als voor uitwisselingsstudenten. De facto worden de lopende kosten van hun huisvesting gedekt door het UAM.

Wij organiseerden Poolse taalcursussen voor mensen die snel Pools willen leren spreken (Survival Pools), evenals Oekraïense taal- en literatuurcursussen voor Polen.

Vanaf het begin zijn we begonnen met het inzamelen van donaties voor bevriende universiteiten, wat werd gedaan door faculteiten of studentenverenigingen of docenten. Dergelijke konvooien werden naar verschillende plaatsen in Oekraïne gestuurd.

Onze studenten waren als vrijwilligers betrokken bij veel verschillende hulpacties, voornamelijk in opvangcentra, schuilplaatsen, op het treinstation, maar ook bij de stadsadministratie. We mogen niet vergeten dat in de eerste weken van de oorlog bijna twee miljoen vluchtelingen in Polen aankwamen, die plotseling bijna alles nodig hadden! In Poznan, maar ook in heel Polen, vonden deze mensen onderdak, en ongeveer 30 procent van hen vond onderdak in Poolse huizen. Ook namen veel van onze docenten en studenten vluchtelingen uit Oekraïne onder hun dak op.

Hoe is uw universiteit vandaag georganiseerd en welke acties worden er ondernomen om deze mensen die hun land verlaten te verwelkomen en te steunen?

Vandaag is de situatie enigszins anders, maar toch slagen we er dankzij de enorme inzet van de Poolse samenleving en de solidariteit in om de vluchtelingen uit Oekraïne effectief te helpen.

Ten eerste komen er duidelijk minder vluchtelingen naar Polen. Volgens de grenswachters zijn er sinds het begin van de oorlog ongeveer 3 miljoen vluchtelingen in Polen aangekomen, maar er zijn er ook die naar Oekraïne zijn teruggekeerd of buiten Poznań of buiten Polen onderdak en werk hebben gevonden. Het is moeilijk te zeggen hoeveel van deze vluchtelingen permanent in Polen zullen blijven. Er wonen momenteel ongeveer 100.000 Oekraïners in Poznań, en een op de zeven inwoners van de stad is Oekraïens.

Veel van de vluchtelingen zijn vrouwen met kinderen. Met hen in gedachten hebben we een dagopvang voor hun kinderen georganiseerd. Studenten van de afdeling onderwijswetenschappen runnen ook een kinderdagverblijf voor schoolkinderen. Wij organiseren soortgelijke activiteiten voor vluchtelingen die in grote opvangcentra in Poznań verblijven.

Wij organiseerden Poolse taalcursussen voor mensen die snel Pools willen leren spreken (Survival Pools), evenals Oekraïense taal- en literatuurcursussen voor Polen.

We blijven donaties verzamelen voor humanitaire hulp aan de Oekraïners. De oorlog, die al lange tijd aan de gang is, zorgt ervoor dat degenen die in Oekraïne zijn gebleven talloze moeilijkheden ondervinden bij de toegang tot voedsel, medicijnen, enz. De kosten voor het sturen van donaties naar Oekraïne bedragen, afhankelijk van de grootte van de auto, ongeveer 4000 euro.

We bieden psychologische begeleiding voor onze studenten en ook voor vluchtelingen, wat nu heel belangrijk lijkt, omdat steeds meer vluchtelingen naar Polen komen na traumatische oorlogservaringen.

We geven allerlei soorten juridisch advies, wat een enorm probleem is. Er zijn nu duizenden Oekraïense kinderen in Polen zonder wettelijke voogd! We organiseren materiële hulp voor vluchtelingen die vaak in Poznań aankomen met slechts één stuk handbagage waarmee ze uit Oekraïne zijn ontsnapt.

Voor de vluchtelingen werd, in samenwerking met het kabinet van de gouverneur, een van de sporthallen in gebruik genomen als opvangcentrum. Elke dag werken onze studentenvrijwilligers daar om de vluchtelingen te ondersteunen en te verzorgen. Wij helpen hen bij het zoeken naar werk, beroep en bronnen van inkomsten. De universiteit werkt zeer nauw samen met de stedelijke en provinciale overheid en met plaatselijke beroepsverenigingen (advocaten, artsen, enz.). Zonder onze steun zouden veel van de initiatieven en activiteiten van deze instellingen niet mogelijk zijn geweest, omdat veel studenten aan de UAM Oekraïens of Russisch spreken, zonder welke het onmogelijk is effectieve hulp te bieden. Om vele redenen is de kennis van deze talen op de universiteit blijven bestaan, terwijl alle andere administratiekantoren en het basisonderwijs op het Engels zijn overgeschakeld.

Hoeveel gezinnen en studenten worden momenteel door de universiteit opgevangen en hoe kunt u mensen blijven opvangen?

In alle beschikbare plaatsen in de slaapzalen en andere faciliteiten van de UAM zitten momenteel ongeveer 250 mensen, hoewel het er in werkelijkheid veel meer waren, omdat velen van hen al naar andere steden in Polen waren vertrokken op zoek naar werk, en er nieuwe werden opgenomen.

Ik weet niet precies hoeveel personeelsleden en studenten vluchtelingen accepteerden? Dit waren individuele beslissingen, en de hulp van UAM bleef beperkt tot materiële steun aan vluchtelingen of juridische bijstand bij het legaliseren van hun verblijf. Ook boden wij enkele tientallen moeders met kinderen veilig onderdak in onze herbergen. Deze mensen in Oekraïne werkten aan de plaatselijke universiteiten en hadden meestal al voor de oorlog enig contact met de UAM (hun echtgenoten bleven in Oekraïne). Op verzoek van de rectoren van de Oekraïense universiteiten, die geen goede werknemers willen verliezen, nemen wij deze docenten niet in vaste dienst, maar bieden wij contracten van drie maanden aan. Wij accepteerden ongeveer 30-40 promovendi, maar ook voor stages, en boden hen financiële steun. We willen hen een veilig bestaan bieden in Polen, maar we willen niet dat ze de contacten met hun thuisuniversiteit verbreken. Slechts ongeveer 20 Oekraïense studenten besloten officiële toelating te vragen om in Polen te studeren, terwijl minder dan 100 verklaarden dat zij tijdelijk (als uitwisselingsstudenten) hun studie aan de UAM willen voortzetten. We helpen ze allemaal, en speciale beurzen zijn onder meer gefinancierd door Dominika Kulczyk, een filantroop en lid van de adviesraad van EPICUR.

Welke instrumenten of mechanismen kunnen de andere universiteiten van de alliantie u als lid van de EPICUR-alliantie bieden om u te ondersteunen en te helpen?

Hulp kan op vele manieren worden geboden. Het belangrijkste is de meest doeltreffende manier te vinden om de vluchtelingen uit Oekraïne, die vandaag zeker alle EPICUR-steden hebben bereikt, te helpen. Om vele redenen wil de overgrote meerderheid van de bijna 3 miljoen vluchtelingen uit Oekraïne Polen niet verlaten, in afwachting van een snel einde van de zegevierende oorlog. Maar misschien is het sneller en makkelijker om hulp te organiseren voor vluchtelingen in jullie steden? De situatie in Poznan, zoals in vele andere steden in Polen, is gecompliceerd en moeilijk, maar wij zijn nog steeds in staat, dankzij de buitengewone mobilisatie van de samenleving, om de Oekraïners effectief te helpen. Ik weet niet hoe lang we genoeg kracht en mobilisatie zullen hebben…? Alles hangt af van hoe lang deze oorlog zal duren en hoeveel Oekraïners zullen besluiten om in Polen en andere landen te blijven? Nooit eerder in onze geschiedenis hebben we zoveel vluchtelingen moeten helpen…! Veel van onze vrienden zijn in Oekraïne gebleven en hun leven daar wordt steeds moeilijker naarmate de oorlog langer duurt. UAM organiseert voor hen humanitaire hulp: voornamelijk voedsel en medische benodigdheden voor de lange termijn. Wij hebben reeds dergelijke donaties verzonden met de hulp van humanitaire organisaties en verschillende buitenlandse bedrijven (meestal Italiaanse!). Misschien lukt het ons om samen met EPICUR zo’n transport met humanitaire hulp te organiseren?

Meer informatie over de door de universiteit georganiseerde activiteiten vindt u op het volgende adres: https://amu.edu.pl/solidarni/dowiedz-sie-wiecej

en ook: https://amu.edu.pl/solidarni/aktualnosci