What is a European University?

Odkąd powstały uniwersytety, miały one tradycję współpracy ze sobą.
Ale w czerwcu 2019 roku Komisja Europejska, poprzez European Universities Initiative, postanowiła pchnąć ten rodzaj współpracy w kierunku większej integracji. Wybrano 17 pionierskich sojuszy – składających się ze 114 szkół wyższych – które mają być przyszłymi europejskimi uniwersytetami.
Komisja Europejska definiuje uniwersytety europejskie jako:
„Uniwersytety europejskie to ponadnarodowe sojusze, które staną się uniwersytetami przyszłości, promującymi europejskie wartości i tożsamość oraz rewolucjonizującymi jakość i konkurencyjność europejskiego szkolnictwa wyższego. Aby osiągnąć ten duży krok naprzód, Komisja testuje różne modele współpracy dla europejskich uniwersytetów, ogłaszając dwa zaproszenia do składania wniosków w ramach programu Erasmus+. Sojusze będą:

  • obejmują partnerów ze wszystkich typów instytucji szkolnictwa wyższego i obejmują szeroki zakres geograficzny w całej Europie
  • opierać się na wspólnie opracowanej długoterminowej strategii skoncentrowanej na zrównoważonym rozwoju, doskonałości i wartościach europejskich
  • oferować programy nauczania zorientowane na studenta, realizowane wspólnie w kampusach międzyuniwersyteckich, gdzie zróżnicowane grupy studentów mogą tworzyć własne programy i doświadczać mobilności na wszystkich poziomach studiów
  • przyjąć podejście oparte na wyzwaniach, zgodnie z którym studenci, pracownicy naukowi i partnerzy zewnętrzni mogą współpracować w interdyscyplinarnych zespołach w celu rozwiązania największych problemów, przed którymi stoi dziś Europa.”

Dzięki tej inicjatywie Uniwersytety Europejskie mają za zadanie „zgromadzić nowe pokolenie kreatywnych Europejczyków, zdolnych do współpracy ponad językami, granicami i dyscyplinami, aby sprostać wyzwaniom społecznym i niedoborom umiejętności, przed którymi stoi Europa.”
Sojusze te są głęboko zakorzenione w wartościach europejskich, a innowacyjnym aspektem ich założenia jest to, że są współtworzone przez studentów i pracowników. Rzeczywiście, projekt ten był postrzegany jako projekt silnie skoncentrowany na uczniach.
Europejskie uniwersytety będą próbować nowych formatów i nowych sposobów doświadczania życia uniwersyteckiego. Mamy nadzieję, że zostaną one uznane za wzory do naśladowania w transformacji europejskiego krajobrazu szkolnictwa wyższego.
Sojusz EPICUR jest głęboko wdzięczny Komisji Europejskiej za zaufanie i możliwość zmiany sposobu, w jaki doświadczamy naszych uniwersytetów.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o inicjatywie Unii Europejskiej, kliknij tutaj.

Who is addressed by EPICUR?

Rozwijamy podejście integracyjne i zwracamy się w i poza naszym sojuszem i uniwersytetami.

Nasz sojusz oparty jest na podejściu Staff and Students. Oznacza to, że wszystkie nasze działania są zorientowane na wymagania naszych studentów (licencjatów, magistrów, doktorów) i naszych pracowników (badaczy, akademickich, administracyjnych). Przede wszystkim chcemy włączyć naszych uczniów i pracowników do procesu tworzenia sojuszu i jego realizacji.

Na innym poziomie, EPICUR ma ambicję być połączony z wielkimi aktorami z różnych regionów i zjednoczyć swoje Regiony. Regiony są częścią naszego DNA. W związku z tym EPICUR będzie podejmował wyzwania, przed którymi stoją nasze regiony w takich kwestiach jak społeczeństwo, gospodarka itp.

Who are the EPICUR partners?

Sojusz EPICUR składa się z 9 instytucji szkolnictwa wyższego:

  • Uniwersytet w Strasburgu – Francja
  • Uniwersytet Adama Mickiewicza, Poznań – Polska
  • Uniwersytet Arystotelesa w Salonikach – Grecja
  • Uniwersytet Zasobów Naturalnych i Nauk Przyrodniczych, Wiedeń – Austria
  • Instytut Technologii w Karlsruhe – Niemcy
  • Uniwersytet Górnej Alzacji – Francja
  • Uniwersytet we Fryburgu – Niemcy
  • Uniwersytet Amsterdamski – Holandia
  • Uniwersytet Południowej Danii – Dania

Nasze uniwersytety partnerskie należą do różnych regionów, rozwijających 4 główne obszary kulturowe Europy:

  • Latin (Francja)
  • Morze Śródziemne (Francja, Grecja)
  • Słowiański (Polska, Europa Wschodnia)
  • Anglosasi (Austria, Niemcy, Holandia)

Są one również częścią wielu sieci regionalnych:

  • EUCOR – Sieć Górnego Renu
  • ICA Europa Środkowa i Południowo-Wschodnia (CASEE)
  • BSUN – sieć uniwersytetów czarnomorskich
  • BUP – Program Uniwersytetu Bałtyckiego

Różnorodność każdego z uniwersyteckich środowisk pozwala nam uczyć się z naszych różnic i wymieniać o zmianach, które możemy zrobić, aby poprawić naszą współpracę.Aby uzyskać więcej szczegółów, odwiedź profile naszych partnerów uniwersyteckich.
Aby wzmocnić i poprawić wpływ sojuszu, tworzymy synergię między systemem szkolnictwa wyższego a sektorem prywatnym w Europie poprzez partnerów stowarzyszonych. Ci partnerzy stowarzyszeni lub organizacje będą przyczyniać się do rozwoju konkretnych tematów, nad którymi Sojusz pracuje na poziomie globalnym. Partnerzy stowarzyszeni EPICUR to organizacje, które:
– przyczyniać się do realizacji określonych zadań/działań
– lub wspierać rozpowszechnianie i trwałość wyników sojuszu EPICUR.

What is the relation between EUCOR and EPICUR?

Jak wspomniano powyżej(Kim są partnerzy EPICUR?), EUCOR jest jedną z regionalnych sieci EPICUR. EUCOR i EPICUR mają 4 wspólne uniwersytety partnerskie:

  • Uniwersytet Albert-Ludwigs, Fryburg, Niemcy
  • Karlsruhe Institute for Technology, Karlsruhe, Niemcy
  • Université de Haute-Alsace, Colmar-Mulhouse, Francja
  • Uniwersytet w Strasburgu, Francja

Mają one jednak różne wizje i cele. EUCOR ma na celu pozostanie siecią, podczas gdy EPICUR prowadzi proces włączania i integracji pomiędzy swoimi uniwersytetami.
EUCOR wyraźnie koncentruje się na regionie Górnego Renu i rozwoju przestrzeni naukowej. Swój cel definiuje tak: „zbudowanie przestrzeni naukowej o jasno określonym profilu, bez murów i granic, o międzynarodowym zasięgu. Wspólne struktury, wspólne zarządzanie i wspólna strategia badań i szkoleń to podstawy ścisłej współpracy.”
EPICUR działa w znacznie szerszym zakresie dzięki zróżnicowanym regionom. Ponadto EUCOR i EPICUR nie mają tej samej strategii. Celem EPICUR jest pokazanie znaczenia mobilności i wielojęzyczności, ale także międzykulturowości i innowacyjnego myślenia.